Żyjemy
w świecie, w którym jeżeli coś jest zdrowe, to zazwyczaj trudno
dostępne. Podobnie jest w przypadku jarmużu, który jest jedną z
najstarszych roślin uprawnych swojego gatunku. Jedną z tych, która,
mimo swoich wyjątkowych właściwości, nadal jest mało znaną i
rzadko spotykaną. W dzisiejszych czasach, nie występuje w
środowisku naturalnym, a coraz rzadziej nawet w formie uprawnej.
Jarmuż
jest rośliną dwuletnią, której barwa zmienia się wraz z odmianą,
od koloru
jasnozielonego,
przez zielony, ciemnozielony i fioletowy,
na
fioletowo-zielono-brązowym
kończąc.
Wraz z pierwszymi przymrozkami, zmienia się także jego smak, traci
swoją goryczkę, stając się nieco słodszym. Zima
działa odżywczo na roślinę, która preferuje chłodniejszy
klimat. Toleruje wszystkie rodzaje gleb i jest odporna na większość
szkodników, dotykających odmiany tego gatunku.
Jarmuż
jest
niskokaloryczny i nie ma w sobie żadnych tłuszczy. Posiada
właściwości przeciwzapalne i utleniające. Stanowi źródło
witaminy A,
C
i
K,
których
zawartością znacząco przewyższa dzienne zapotrzebowanie ludzkiego
organizmu. Zawiera beta
karoten, luteinę,
wapń,
żelazo,
potas, miedź i mangan.
W
jarmużu znajdziemy
związki posiadające silne działanie antynowotworowe, zmniejszające
ryzyko wystąpienia
nowotworów
płuc, prostaty, piersi i żołądka.
Roślina
reguluje poziom cukru we krwi, przez co może wspomagać utrzymanie
prawidłowej masy ciała.
W
Japonii
wytwarza się sok z liści jarmużu, nazywany Aoiru, który, jako
suplement diety, stosowany jest w celu przeciwdziałania i
zapobiegania wielu ówczesnym chorobom, zwiększeniu odporności i
utrzymaniu prawidłowego stanu zdrowia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz