NIE MUSISZ BYĆ ZDROWY, JEŚLI NIE CHCESZ – JEŚLI NIE CHCESZ BYĆ ZDROWY, TO PO PROSTU UMRZESZ

Natura jest matką wszystkich stworzeń żywych. Nie jest natomiast ślepo zapatrzoną, uwarunkowaną zależnościami emocjonalnymi, opiekunką, która na każdy wybryk swojego wychowanka będzie patrzeć z przymrużeniem oka. W końcu straci cierpliwość i pozbędzie się nas, niczym niechcianej trucizny.

Należy nam się, czy nie należy?

Ludzie często oburzają się, kiedy ktoś zrobi coś nie po ich myśli. Kiedy stracą pracę obwiniają swojego wrednego szefa, kiedy uderzą w słup oglądając się za kimś na chodniku, klną na tego kto ten słup postawił, kiedy natomiast przytrafia się im choroba i nie ma na kogo zgonić, to winowajcą jest przypadek lub, dla tych inaczej zakręconych, wola nieba. Ludzie często również uważają, że coś im się należy. Należy im się premia, chociaż na nią nie zapracowali, oczekują wsparcia, choć sami nie wspierali nikogo, oczekują zdrowia, chociaż o zdrowie nigdy nie dbali. Czy zdrowie się nam należy? Z urzędu? Oczywiście, ponieważ „bycie zdrowym” jest naturalnym stanem, w jakim powinno znajdować się ludzkie ciała. Tylko zastanówmy się, kto z nas pozostaje w takim naturalnym stanie. Zdrowie jest jak źródło energii. Im jesteśmy bliżej, tym bardziej na nas oddziałuje. Im bardziej się od niego oddalamy, tym mniejszy jego wpływ odczuwamy. Zdrowie więc z natury (z urzędu) nam się należy i każdy dostaje jego równą dawkę, jednak utrzyma się w zdrowiu tylko ten, który należycie o nie zadba.

Miej świadomość

Ludzie są głupi. To fakt, na który jest nieskończenie wiele dowodów, a przykładów tyle samo ile osób, które się za to stwierdzenie obrażą. Można ich więc edukować, o tym co powinniśmy jeść, a czego nie, jednak przynosi to takie same efekty, jak uprawianie roślin na skałach. Czasami więc trzeba podjąć drastyczny krok i zmienić miejsce uprawy, spróbować znaleźć bardziej urodzajną glebę. Wydaje mi się, że natura wychodzi z podobnego założenia i w momencie, w którym człowiek już tak bardzo zepsuje się, że w jego umyśle nie da rady wykiełkować już żadne ziarno zrozumienia, to życie go po prostu usuwa. Może następny, który przyjdzie w jego miejsce będzie miał więcej tzw. oleju w głowie i zrozumie więcej. Jeśli nie, to zamiast niego przyjdzie kolejny i kolejny. Cykl natury będzie zachowany bez względu na to co zrobisz, Twój cykl zależy już jednak wyłącznie od Ciebie. Miej więc świadomość tego, że jeśli nie zadbasz o swoje zdrowie, to po prostu umrzesz. Śmierć nie jest straszna, ale zamyka Ci bezpowrotnie drogę poznania, jaką mogłeś przebyć gdybyś nie umarł. 

Zdrowiu na Tobie nie zależy

Nie musisz być zdrowy, jeśli nie chcesz. Zdrowiu na Tobie nie zależy, bo tak naprawdę nic nie znaczysz. Biorąc pod uwagę to, że jesteś jedynie małą częścią wielkiej konstrukcji wszechświata, to w gruncie rzeczy już przestałeś istnieć, bo zarówno świat, jak i każda istota żywa poradzi sobie doskonale bez Ciebie. Kim właściwie jesteś? Nikim. Z punktu widzenia natury, jesteś jej małą częścią, małą komórką, która jeśli będzie zainfekowana, to po prostu zostanie wydalona z organizmu. Jak natura wydala niechciane komórki? Uśmiercając je, trawiąc i nie pozostawiając po nich nic, prócz sterty kości, które i tak koniec końców obrócą się w pył. Po co tu właściwie jesteś? Po to, aby nauczyć się żyć. Twoje życie nie ma celu, jest celem samym w sobie, a to jak je przeżyjesz i doświadczysz, zależy od wyborów, jakich dokonasz. Sposobów na doświadczanie życia jest tak wiele, jak wiele różnych aut jeździ po świecie. Doświadczanie życia jest więc, niczym podróżowanie. Jako kierowca wiesz, że o wiele lepiej podróżować nowym i wygodnym autem, niż starym, ledwo trzymającym się całości, gratem. Jako człowiek nie wiesz natomiast, że lepiej podróżować w zdrowym ciele, niż w ciele starym i zatrutym? Czym jest bowiem podróżowanie, jeśli zamiast podziwiać piękne widoki, skupiasz się na tym, że coś Ci puka, coś Ci strzyka i gdzieś boli. W taki sposób daleko nie zajedziesz, a przecież wszechświat nie ma granic i zawsze będzie co podziwiać. Żyj więc i dokonuj właściwych wyborów.