Rzewień to wierny towarzysz i gość naszych przydomowych ogrodów, działek i wszelkich powierzchni rekreacyjnych. Znamy go i doceniamy jego walory smakowe, które towarzyszą nam od dzieciństwa. Rzewień jest po prostu pyszny, choć zapewne nie każdy podzieli moje zdanie. Nie mniej jednak jest na tyle ciekawą i odżywczą rośliną, że nigdy nie zastanawiałem się nad tym czy jest warzywem, czy owocem? Nie było też ku temu większego powodu, jednakże nazewnictwo jest na tyle wciągającą intrygą, że wszystko 'musi' mieć swoją przylepkę. Rzewień jest pod tym względem nietypowy, gdyż nie udało się jasno określić jego przynależności. I tak dla amerykanów jest on owocem, a dla europejczyków warzywem. Nikomu to jednak nie przeszkadza w kompromisowym podejściu do walorów tego warzywocu. Ukazany na zdjęciu osobnik jest jednym z kilkudziesięciu przedstawicieli swojego gatunku, podczas gdy dla nas rzewień to po prostu rzewień, a rzewień to zwyczajnie rabarbar. I o niego ten cały warzywno-owocowy ambaras.
Porzućmy jednak językowe rozterki i przyjrzyjmy się mocy ukrytej wewnątrz tej nieokreślonej rośliny. Z jednej strony jest niskokaloryczna, z drugiej bogata w witaminy, minerały i błonnik. Reguluje procesy trawienne, łagodzi wzdęcia. Posiada właściwości przeciwzapalne, antyalergiczne, oczyszczające, odkwaszające, a także przeciwbólowe. Jest doskonałym remedium na kiepskie samopoczucie i nadmiar stresu, a dzięki zawartości luteiny wzmacnia nasz wzrok oraz skórę.
Rabarbar najczęściej wykorzystujemy w kuchni i choć będę upierał się, że najlepiej smakuje na surowo, to w wielu przypadkach bywa jedynie dodatkiem lub składnikiem potraw i deserów. Skoro go spożywamy, warto byłoby pamiętać, że nie każdemu rzewień może przypaść do gustu. Tak jak dwojako usankcjonowała się jego przynależność, tak i jego możliwości mają dwie odmienne strony. Zawiera on bowiem kwas szczawiowy, który może przysporzyć nam przykrych doświadczeń z kamicą nerkową lub niedoborami wapnia w stawach,przez co nie powinniśmy spożywać go zbyt często.
Rabarbar okazuje się być niezwykle zaskakującą rośliną, jednak znając ją jeszcze z czasów dzieciństwa, mało kto pomyślałby, że tak wiele się za nim kryje. Nie zastanawialiśmy się nad tym, gdyż najważniejszy był smak, który powodował uśmiech, nawet jeśli lekko zakwaszony. To on był strzałem w dziesiątkę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz